Ciekawe imiona litewskie

Aleksander Brückner ciekawie pisze o starożytnych imionach litewskich:

Nie zawadzi uwaga co do nazw osobowych (nie tylko jaćwińskich, ale i
litewskich, tworzonych tak samo, z tych samych pierwiastków) owych
Giedyminów; Olgierdów, Witowtów (fałszywie Witoldów), Kinstojtów, Jagiełów i Radziwiłów itp., tak znanych nam dźwiękiem, a tak obcych znaczeniem. Otóż nazwy litewskie urabiały się jak słowiańskie i aryjskie; składały się pierwotnie najczęściej z dwóch osnów, jakby nasze Stanisław; w potocznym używaniu skracano je od początku lub od końca, jak Sianek, Stach lub Sławek;
nazwy bywały życzeniami pomyślności i bogactw, dumy i nadziei, rzadziej
wyrazami zwątpienia i troski; wreszcie bywały i niezłożone, przezwiska od
wzrostu i innych okoliczności. Przewijają się w nich osnowy bliskie
znaczeniem, jak nasze lub i mił, mier (gockiego i in. pokrewieństwa) i sław
(tłumaczenie tegoż); szyk ich dowolny, jak w naszych Gościrad i Radogost,
Ludmiła i Miłosław. Takimiż są litewskie osnowy (przytaczamy je w polsko-
ruskim brzmieniu, nie w oryginalnym): towt (lud), np. Towcigin (Strzeży-lud), Towciwił, Witowt; min. (mysł), Gajłemin i Minigaił (Lutomysł, Mindowg (Wielomysł), Gedymin (Żelimysł); mant (mysł czy „dostatek", choć łotewskie manta - majątek, żmudzkie mantingas - bogaty przytaczają, ale oba słowa nie zdają się pewne), Dowmont, Olgimont, Narymont, Montygaił, Montygerd, Montrym;
Gerrd (sław), Olgerd, Dowgerd, Kantygerd (Cierpisław); kant (cierp), Dowkónt (Wielocierp), Kontrym; gaił (luty, porównaj gaita jędza w słowniku Szyrwdda), Jagaił (Jagiełło), Kinżgajł (Kieżgajł, początkowa osnowa powtarza się w Kinstojt, Kiejstut), Gailegedde, Gailemin, Montygaił, Nigaił, Sungaił; Wissebut (Wszedom por. Wissegerd - Wszesław i Wissygin - Wszebor), Narbut, Butrym, Butowit, Żwinbut, Korybut, Butwił; turt (skarb, majątek), Witort, Gotort; wii (ufność), Radziwił, Erdziwił, Wiligajł; dowg i tuł
(wiele), Mindowg (Mendog), Tulegerd; wojsz (gości), Wajsznor i Narwojsz
(Gościrad), Wojszwił (Gościżyd), Wojszelk itd., itd.3 Są i nazwy niezłożone,
okolicznościowe, Trump (Krótki), Jawnut (Młodzik), Dauksza skrócenie od daug -wiele), Judki,, Jotkis i Judejk .Czarnoch, nazwy na ejk - ojko, bardzo
częste, np. Borejko, Korejko, Ligejk, od lzgus - równy, Milejko, Romejko od
romus - łagodny, Rustejko od rustas - groźny, (powstały i ze skracań
dwuosnowych, niemal wszystkie już w XIII wieku) itd. Nazw żeńskich znamy niewiele: Łajma (dola), Danuta, Biruta (?), Pojata (bajeczna, o niej miały istnieć pieśni między ludem), Gaudemunta, Ringajła - najbardziej nam (od Konrada Wallenroda jeszcze) znana Aldona tj. Anna, pierwsza żona Kazimierza Wielkiego, a córka Giedymina, co tak pląsy lubiła, a strasznie skończyła, pojawia się dopiero u Stryjkowskiego.